Spelletjes met Olga

Vreemde zaken in huiselijke kring…

Afbeelding door Jp Valery via Unsplash

Het was een paar maanden terug een leuk idee geweest van zijn baas om Robbert elke vrijdagavond een extra storingsdienst te laten draaien. Want zeg nou zelf, had zijn baas hem voorgehouden, hoe vaak zou het nou voorkomen dat je daadwerkelijk van huis moet? In de meeste gevallen waren de problemen immers heel simpel online op te lossen met een paar aanslagen op het toetsenbord. Het zou neerkomen op een leuke salarisverhoging tegen een minimale tijdsinvestering.
De praktijk was opmerkelijk genoeg heel anders gebleken en hij had zich elke vrijdagavond genoodzaakt gezien op te staan van de bank en naar de zaak te rijden. Drie kwartier heen, drie kwartier terug en tussendoor meestal enkele stekkertjes steviger in de contacten drukken. Eigenlijk een klusje van niks, maar het viel nou eenmaal onder zijn verantwoordelijkheid om dit soort dingen op te lossen en te rapporteren. Maar, hoewel het goed betaalde, leuk was anders en hij kreeg er langzamerhand een hekel aan om de vrijdagse storingsdienst in de agenda te zien staan.
Wanneer hij zich precies zorgen begon te maken was voor Robbert niet goed aan te geven. Misschien was het door die usb-stick met het logo van de zaak. Alle werknemers hadden zo’n ding gehad, zo’n ultraplat exemplaar die je aan je sleutelbos kon hangen. Hij gebruikte het nooit, het ding had veel te weinig capaciteit voor serieus werk. Hij had van collega’s gehoord dat ze ‘m liever als moderne boekenlegger gebruikten. Hij niet, hij las zelden. Toch lag zo’n ding ineens bij hem op tafel, toen hij na alweer zo’n storingsdienst thuis was gekomen. En wat meer is: er stonden allerlei zakelijke documenten op, van tamelijk recente datum. Vreemd. Olga, zijn vrouw, had ook verbaasd gekeken en geopperd dat hij het ding ongetwijfeld zelf van zijn werk had meegenomen. Heel vreemd.
Een ander dingetje was dat hij tegenwoordig altijd na thuiskomst op vrijdagavond schone lakens op het bed aantrof. Natuurlijk, lakens moesten ook worden gewassen, maar dat gebeurde voorheen altijd op zaterdagen. Dat kwam dan altijd goed uit, omdat hij op vrijdagavond altijd met Olga spelletjes mocht doen, je weet wel. Dat was trouwens ook alweer een tijdje geleden. Jammer dat Olga de laatste tijd zoveel last had van migraine.
Of was het misschien die sokophouder die hij een tijdje geleden onder het bed aantrof? Hij hees zich eigenlijk nooit op de slaapkamer in of uit zijn uniform, hij verkleedde zich altijd in de kleedkamer, waar ook de kledingkasten waren. Hoe kwam dat ding dan daar? Vreemd. Olga, zijn vrouw, had geopperd dat hij zich dan toch vast een keer op de slaapkamer had omgekleed. Heel vreemd, want hij kon zich daar niets van herinneren.
Maar het vreemdste was toch die rugzak. Hij had helemaal geen rugzak, daar was hij toch eigenlijk wel zeker van. Toch lag zo’n ding onder de kapstok, toen hij op een van de vrijdagavonden was thuisgekomen. Merkwaardig genoeg was het ding de vrijdagavond erop weer verdwenen en Olga, zijn vrouw, kon zich van die hele rugzak niets meer herinneren.

Echt heel vreemd allemaal.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *